AGRADECEMENTOS

Queremos deixar constancia do agradecemento que sentimos cara á xente, os amigos, as asociacións que nos axudaron neste facer realidade un acontecemento como este, onde a poesía ocupa o lugar natural, a rúa, a praza, ali onde se respira cada dia, ali onde se talla e moldea, e con ela o mundo, a vida, os soños e a loita por un mundo mellor, mais xusto, onde a miseria da abundancia non teña cabida, onde os espellos ardan. E os reloxos sexan os que o corazon plagia.

En primeiro lugar a FUCO BUXAN, que temos a fortuna de formar parte desta asociacion, exemplo de colectivo cidadán, aberto e comprometido, comprometido con todo e cada un dos problemas e realidades da nosa cidade.
Grazas á AAVV de ESTEIRO, que dentro da súa magnifica actividade brindounos o seu espazo e o seu apoio a esta cita.
Grazas a todos os amigos e amigas, moitos en construccion, pero todos atravesados pola simpatia e a vontade de que a AXUDA MUTUA sexa o noso alimento.
A todas as ASOCIACIÓNS CULTURAIS que fan posible, a pesar do desprezo que sufrimos por parte dos estamentos oficiais, fan posible que se manteña vivo e creza este tecido de veas de oxigeno que favorecen o sobrevivir cada dia á mezquindad e mediocridade reinantes sobre todo nos estamentos que "administran as nosas cousas" sometiendonos a un saqueo constante.
Aos bares, aos imprescindibles bares, cafes, pubs onde inventamos lugares adorables nos que a conversacion e a risa técense coa resistencia e as dificultades do vivir cada dia:
Grazas á TABERNA Ou´XUSTIÑO
Ao bar Ou´CABAZO
ao CAFE TUPINAMBA
ao PUB CARTEIS
ao emblematico CAZADORES
á SALA SUPER 8
ao AFONSO
ao CORAL
ao ANCA
ao IRLANDA
a todos e cada un deles, a todos os que aqui non aparecen pero que tambien temos en conta, a todos grazas.
Queremos dejar constancia de la gente, de los amigos, de las asociaciones que nos han ayudado en este hacer realidad un acontecimiento como este, donde la poesía ocupa el lugar natural, la calle, la plaza, alli donde se respira cada dia, alli donde se talla y moldea, y con ella el mundo, la vida, los sueños y la lucha por un mundo mejor, mas justo, donde la miseria de la abundancia no tenga cabida, donde los espejos ardan. Y los relojes sean los que el corazon plagia.

En primer lugar a FUCO BUXAN, que tenemos la fortuna de formar parte de esta asociacion, ejemplo de colectivo ciudadano, abierto y comprometido, comprometido con todo y cada uno de los problemas y realidades de nuestra ciudad.
Gracias a la AAVV de ESTEIRO, que dentro de su magnifica actividad nos ha brindado su espacio y su apoyo a esta cita.
Gracias a todos los amigos y amigas, muchos en construccion, pero todos atravesados por la simpatia y la voluntad de que la AYUDA MUTUA sea nuestro alimento.
A todas las ASOCIACIONES CULTURALES que hacen posible, a pesar del desprecio que sufrimos por parte de los estamentos oficiales, hacen posible que se mantenga vivo y crezca este tejido de venas de oxigeno que favorecen el sobrevivir cada dia a la mezquindad y mediocridad reinantes sobre todo en los estamentos que "administran nuestras cosas" sometiendonos a un saqueo constante.
A los bares, a los imprescindibles bares, cafes, pubs donde inventamos lugares adorables en los que la conversacion y la risa se tejen con la resistencia y las dificultades del vivir cada dia:
Gracias a la TABERNA O´XUSTIÑO
AL bar O´CABAZO
al CAFE TUPINAMBA
al PUB CARTELES
al emblematico CAZADORES
a la SALA SUPER 8
al ALFONSO
al CORAL
al ANCA
al IRLANDA
a todos y cada uno de ellos, a todos los que aqui no aparecen pero que tambien tenemos en cuenta, a todos gracias.

miércoles, 2 de mayo de 2012

Los dias y sus mondas

EN EL CANTON, PROCLAMA A LOS CUATRO VIENTOS
GUILLERMO Y VICTOR M. DIEZ
MANOLO BACALHAO
FERNANDO NAVEIRAS
VICTOR M. DIEZ
ZE LENCASTRE
ZE LENCASTRE
TIAGO GOMES
AGENCIA DE VIAGENS
KARLOTTI
PURA SALCEDA
FELIPE ZAPICO
PURA SALCEDA
ANA GORRIA EN EL MERCADO RECEMIL
GUILLERMO FERRANDEZ EN RECEMIL
ELOISA Y ELENA
TIAGO Y GUILLERMO
NUESTRO QUERIDO AMIGO
EN LA BILBIOTECA DE FERROL
VICTOR LEYENDO SUS POEMAS Y LOS REVERSOS DE LOS MISMOS
Posted by Picasa

lunes, 23 de abril de 2012

TEXTOS DE FRAGMENTACION RETARDADA CONTRA EL SILENCIO DEL MIEDO


O silencio co que son recibidos hoxe os grandes poemas que continúan escribíndose, é un silencio infinitamente elocuente do tempo que nos tocou vivir. O tempo da agonía da linguaxe e da súa substitución polo inmenso ruído da publicidade e do baleiro. A linguaxe, hoxe en día, xa non aspira a nomear o mundo senón simplemente a esconder os sentimentos detrás do baleiro das palabras; a linguaxe temos que entendela hoxe polo que non di, é dicir, polo silencio do que non se atreve a nomear. O home do tempo actual tirou a palabra ao lixo e coa auga sucia tirou tamén ao neno que leva dentro. Non sabe que a palabra é o ser humano mesmo e que a palabra e a vida son o mesmo. Cando a palabra é desprezada, cando nomear é inútil a vida perde todo o seu sentido e o ruído, o intenso ruído, o inmenso ruído ocupa os corazóns igual que os estorniños ocupan as copas dos magnolios. Con este ruído non se pode respirar, non se pode pensar, non se pode falar e, en definitiva, non se pode vivir. Os homes do ruído gobernan o mundo, cando falan non din nada e a súa música é unha cacerolada permanente que entoa unha melodía macabra, a súa danza é a da morte e a súa gargallada infernal fai tremer aos elefantes de Botswana.

Pero o home é un diálogo, é un diálogo permanente consigo mesmo, co outro e con todo o que lle rodea; o home crea o mundo coa palabra, noméao e pono a vivir e habítao, habitar o mundo é crealo continuamente, nomealo. Somos un diálogo connosco, non podemos vivir doutro xeito, por iso as persoas habitan a terra poeticamente, que non nos vingan con que iso son palabras, porque as palabras somos nós mesmos, pómoslle nome ao noso sentimento para poder vivilos, pómoslle nome ao noso próximo para poder nomealo e recordalo, pómoslle nome aos nosos desexos para poder aspirar a un mañá mellor, para seguir tendo esperanza, nomeamos a esperanza. A poesía é a nosa casa, a casa do home, a de todos e o gran acubillo das nosas desgrazas é a palabra. A palabra é a nosa grande arma contra o baleiro, o que nos queda agora que intentan desposuírnos da nosa razón. Compañeiro, cidadáns, amigos, non o dubidedes: quédanos a palabra.

<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<< <<<<<<


Para o poeta, para a poesía, a materia prima é a palabra. A palabra no poema restáurase, cura, recupera a súa natureza de nomear o mundo como o primeiro día. Cúrase e restáurase do saqueo e o espolio á que é sometida como a vida mesma. 
A palabra, o poeta atópaa na rúa, aí está viva e coleando, pero a mentira, a cobardía, a hipocresía, desgástana e esbandállana, baléirana de contido, e vólvese fósil, ou ataúde oco, ou carcasa insípida, ou estampa de queixada. O Poder consómea. O poder dóbraa.
E a poesía é inconsumible.
E á rúa traémola de novo, ao seu lugar máis auténtico, ao salvaxe, por libre, contorna no que a xente, as mulleres e os homes, as criaturas e os silencios, e as imaxes e os seus ecos bébena ata saciarse.
E, de novo, é o poema o que nola ofrece chea de cheiros, memoria, silencios, resóns, tactos, bicos, queixumes, borboriños, cancións, chiscadelas, rabia, tenrura, exactitude, dúbidas, mecos, amor e odio, cartas e proclamas sen que un só instante non estea baixo o seu poder inefable.
E así o poeta é un herexe, un exiliado, un nómade e un apátrida se non consideramos como patria
a terra e a lingua que nos fecunda.
E efectivamente a poesía crea constantemente o universo que habitamos, e faino tanxible,
pois ao nomear poeticamente o mundo facemos palpable o soño.
E, así todo, obríganos a traballar coas palabras, co sangue.
Xamais mendigaremos, e xamais pediremos perdón.

<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<< <<<<<<<<<<
EN EL PUB CARTELES


Nestes tempos onde ata a escuridade escintila como un vodevil e a soidade abatida é saqueada polos construtores de muros infames, onde toda emoción é un peixe transxénico nos escaparates-acuario.
A poesía, a puta poesía, a que non se dobrega; e espantados os poetas, os poetas que fan da poesía unha melopea estúpida baixo a cal percorren o camiño máis curto cara un estúpido encomio, esa poesía liberada das gadoupas dos mal chamados ‘poetas’, meros xunta-palabras, pintores de brocha gorda das sórdidas fachadas do espolio e do crime, do poder dos imbéciles, dos insaciables banqueiros, de todos que astutos e ignorantes fan da falta de escrúpulos unha relixión, da corrupción unha cultura, da masacre unha filosofía da morte, unha mordaza do medo, e da miseria a máis rendible das materias primas, pois ben, esa poesía voada na boca de todos os homes, pensa o mundo no corazón dos homes, sen pedir permiso a deus, celebra o milagre de cada día, o crepúsculo e a alba e o silencio magnífico de estarmos vivos, igual do que as estrelas.
as nosas ideas
non chegan
onde
non queren chegar
para aí pór unha pedra
elas espatifam-se
contra os osos do crânio
e traen á boca
sangue tirado ao corazón:
non é así, amor? [p. 12]

sábado, 21 de abril de 2012

C´as nosas mans suicidas...

.O Mundo
...............
que xa non sabe
mais que repetir unha volta consabida
...
rachou clandestinamente
as follas imprevistas d'os almanaques
...C'as nosas mans suicidas
...
espallaremos n-o carroussel d'os ventos
os catro puntos cardinais

viernes, 20 de abril de 2012

PODRA SUCEDER ALGÚN DIA ESTO AQUI?

En esta patria sin tierras, y en estas hermosas tierras sin patrias? La mediocridad y mezquindad que inyecto el franquismo fueron materias toxicas de larga duración, no hay manera de librarnos de esta grasa hecha de envidia e ignorancia, necedad y desprecio.
Pues el Poder se puede olvidar de la sumisión como alimento pues la poesía es un bastión de luz y sangra, y hace impensable el acatamiento ante la barbarie.
LA NOTICIA ES ESTA ( otras tierras otras gentes)

El gobierno local de Berlín crea un fondo para salvar la escena de clubs de la ciudad

El millón de euros del fondo servirá para buscar nuevas ubicaciones y organizar fiestas y conciertos para recaudar dinero destinado a los clubs en peligro

El gobierno local de Berlín crea un fondo para salvar la escena de clubs de la ciudad | PlayGround | Actualidad Musical
Lo que sería impensable en España, está ocurriendo en Berlín. Una serie de políticos alemanes han unido fuerzas para lanzar una campaña dirigida a salvaguardar la industria musical y la escena de clubes de la ciudad, que en los últimos años viene sufriendo la presión de inversores inmobiliarios hambrientos de alquileres cada vez más altos en línea con la creciente "gentrificación" que afecta a buena parte de la ciudad. Conscientes de la importancia capital de los clubs en el tejido social de la urbe y de su valor como reclamo de cara al turismo, el gobierno local y el Senado alemán han decidido responder positivamente a las demandas de la Berliner Musiknetzwerke (una asociación que agrupa a sellos, salas, agencias de contratación, festivales y otros agentes de la industria musical de la ciudad) en el marco de la iniciativa MUSIK 2020 BERLIN con la creación de un organismo estable de supervisión -una "Mesa de la Música"- y un fondo de ayuda dotado con un millón de euros. Con estas medidas pretenden que lo que ha sido un pilar fundamental de la economía de la ciudad desde la caída del muro pueda hacer frente a la creciente presión impuesta por las empresas propietarias o responsables de la gestión de los inmuebles que alojan salas de conciertos y clubs, muchas de ellas de capital extranjero. El tema es realmente serio, hasta el punto de que a nivel de escena se ha acuñado la palabra “clubsterben”, que podría traducirse como la muerte del club.
La idea es que los clubes amenazados puedan hacer uso del dinero del fondo para hacer frente a la subida de los alquileres o mudarse a otras ubicaciones. El fondo también servirá para costear la organización de fiestas y conciertos para recaudar dinero destinado a los locales en peligro. Según explica la revista Der Spiegel, ahora mismo hay un total de 15 clubes y salas en peligro debido al tema inmobiliario, y en los últimos meses ya han tenido que echar el cierre locales como Maria, Knaack Club, Club Der Republik y Icon. Otro de estos sitios emblemáticos muy afectados y que viene luchando durante los últimos meses por su supervivencia es la pequeña sala Schokoladen, situada en Mitte. En declaraciones a The Guardian, un trabajador de la sala explica: “Somos un oasis para la cultura alternativa de Berlín, viviendo con la débil esperanza de que podamos sobrevivir. Lo que se necesita es un replanteamiento fundamental de las ambiciones de esta ciudad. No queremos ser una isla en medio de una ciudad que se ha visto profundamente aburguesada, con los alquileres subiendo, echando a la gente de sus pisos y con los clubs muriendo”.

sábado, 17 de marzo de 2012

PROGRAMA DEFINITIVO (casi) de la V SEMANA DE POESÍA SALVAXE


PROGRAMA DE LA V SEMANA DE POESÍA SALVAXE

Por quinta ano consecutivo, e contra vento e marea e outros contratempos facemos realidade a SEMAN DE POESÍA SALVAXE,
As rúas de Ferrol un ano mais serán voadas pola palabra encarnada, facendo de cada recuncho unha tribuna do único que se mantén inconsumible nesta realidade de mercachifles criminais que fan da miseria e da morte o paradigma da rendibilidade: puro e duro saqueo.
A semana sera este mes de Abril, mes republicano onde os haxa sobre todo para nós atlánticos habitantes desta cornixa de espuma. A inesquecible REPÚBLICA ESPAÑOLA, O MAIS DIGNO QUE NOS SUCEDEU COMO POBOS DESTA PENÍNSULA IBÉRICA, e a REVOLUCIÓN DOS CARAVEIS dos nosos queridos irmáns portugueses.
Os dias 26 e 27 centrasen as intervencións dos invitados este ano de barricadas en flor. A presenza de Poetas sera a proba intachable de que a poesía non se rega con diñeiro.
Todo iniciásese o día 25 de Abril, mércores, coa proclama poética, como feito político na medida da súa publica manifestación, sen concesións. Os agradecementos a FUCO BUXAN, a AAVV de ESTEIRO, a todas as asociacions culturais da cidade, a todos os poetas veñan o non veñan que fan posible esta cita. A os habitantes de esta nosa cidade doblada sobre as gruas en extinción. A todos e todas porque a palabra e vosa.
E así transcorrerán as xornadas (coas variantes que algo tan vivo e salvaxe impón):

MÉRCORES 25, ás 18,30 da tarde, no CANTON DE MOLINS, se dara lectura á
proclama desta V SEMANA DE POESÍA SALVAXE.

-VICTOR M. DEZ, MARCOS LORENZO,  GUILLERMO FERRANDEZ E KARLOTTI, SERÁN Os
ENCARGADOS DE VOAR A PALABRA QUE DARÁ INICIO A La SEMANA.

A Las 22, 30 no PUB CAZADORES sesión poética coa intervención dos
participantes e esta cita.

XOVES 26, ás 12,30, no MERCADO DA MAGDALENA sera FELIPE ZAPICO o que
o que de lectura aos seus poemas rasantes, nomeando a voz do que a mezquin-
dade enmudece. Estará acompañado por AL VIDAL E ELI QUARTIER, asi como
Karlotti, Victor, Ana Gorría....


A medio día non deixaremos as rúas baleiras de palabras encarnadas, sucederanse incursións en calquera dos recunchos e esquinas de esta cidade das gruas en extinción.

NO INFERNIÑO, A Las 18,30 jazzsessionpoetica coa participación de todos,
tanto os e as poetas invitados como os cidadáns que o desexen.

EN ESTEIRO, As 19,30 terá lugar unha posta en escena por parte de ANA
GORRÍA, dos seus implacables poemas.

NA SALA SUPER 8, ás 22,30 TIAGO GOMES e sua Agência de viagens
porannos no camiño compartindo a mais irreverente e indomable
das poéticas.


VENRES 27, medio dia, no MARCADO DE RECEMIL unha nova sesión de poéticas mate-
rias, onde arderán os verbos coma se fose o primeiro día do mundo. Sera
ALBA GONZALEZ a encargada de tomar a palabra.

E a continuación PASACALLES POETICO, Rematando coa intervencion imprevisible dos compoñentes desta cita. E as rúas seran escenario de incontrolados arrivos



A Las 18,30 NA BIBLIOTECA MUNICIPAL DE FERROL, lerá os seus poemas
O POETA LEÓNS VICTOR M. DEZ.

A esta mesma hora, 18,30 na PRAZA DE ARMAS abrirase un espazo onde
a poesía e o poético ocupasen a tarde e o espazo que tarde consente.


A Las 22,30 no PUB CARTELES sucederanse as lecturas co colofón
a festa da palabra mais encarnada que escoitemos.Pura Salceda,Ana Gorría, Alba Gonzalez. Seran Al VIDAL, ELI QUARTIER, E TIAGO E Os seus VIAXEIROS os que soportasen
os versos.


O sábado, á hora do vermouth sempre reservado para o noso poeta emblemático CARLOS OROZA, esta a mercé de aspectos loxísticos que non dependen de nós.

Esta mesma tarde no TORRENTE BALLESTER, participaremos os e as salvaxes poetas
invitados por lxs compañerxs de LEFRE DE CALDERETA nas actividades que eles puxeron en marcha ata entrada a noite.

Por quinta año consecutivo, y contra viento y marea y otros percances hacemos realidad la SEMAN DE POESÍA SALVAXE,
Las calles de Ferrol un año mas serán voladas por la palabra encarnada, haciendo de cada rincón una tribuna de lo único que se mantiene inconsumible en esta realidad de mercachifles criminales que hacen de la miseria y de la muerte el paradigma de la rentabilidad: puro y duro saqueo.
La semana sera este mes de Abril, mes republicano donde los haya sobre todo para nosotros atlánticos habitantes de esta cornisa de espuma. La inolvidable REPÚBLICA ESPAÑOLA, LO MAS DIGNO QUE NOS HA SUCEDIDO COMO PUEBLOS DE ESTA PENÍNSULA IBÉRICA, y la REVOLUCIÓN DE LOS CLAVELES  de nuestros queridos hermanos portugueses.
Los dias 26 y 27 centraran las intervenciones de los invitados este año de barricadas en flor. La presencia de Poetas sera la prueba intachable de que la poesía no se riega con dinero.
Todo se iniciara el día 25 de Abril, miércoles, con la proclama poética, como hecho político en la medida de su publica manifestación, sin concesiones.
Agradecemos y dejamos constancia de ello, a FUCO BUXAN, en especial como apoyo incondicional a esta SALVAXE CITA, a la AAVV de ESTEIRO por compartir con nosotrso sus espacios, y por su valioso apoyo a la logistica del acontecimiento, a todas las asociaciones culturales, que como nosotros, sufren un desprecio descomunal por parte de los poderes publicos, a todos y todas lxs ciudadanxs que habitan esta ciudad doblada sobre las silenciosas y esforzadas gruas en extincion, simbolo incuestionable de una ciudad izada contra viento y marea., gracias a todos.
Y así transcurrirán las jornadas (con las variantes que algo tan vivo y salvaxe impone):

MIÉRCOLES 25, a las 18,30 de la tarde, en EL CANTON DE MOLINS, se dara lectura a la
                        proclama de esta V SEMANA DE POESÍA SALVAXE.
                         
                        -VICTOR M. DIEZ, GUILLERMO FERRANDEZ Y KARLOTTI, SERÁN LOS                 
                        ENCARGADOS DE VOLAR LA PALABRA  QUE DARÁ INICIO A LA SEMANA.

                        A LAS 22, 30 en el PUB CAZADORES sesión poética con la intervención de los           
                        participantes e esta cita.

JUEVES 26, a las 12,30, en el MERCADO DE LA MAGDALENA sera FELIPE ZAPICO el que
                        el que de lectura a sus poemas rasantes, nombrando la voz de lo que la
                        mezquindad enmudece. Estará acompañado por AL VIDAL Y ELI QUARTIER, 
                        asi como Karlotti, Victor, Ana Gorría....


                        A medio día no dejaremos las calles vacías de palabras encarnadas, se
                        sucederán incursiones en cualquier rincón.

                        EN EL INFERNIÑO, A LAS 18,30  jazzsessionpoetica con la participación de
                        todos, tanto los y las poetas invitados como los ciudadanos que lo deseen.
                       En la BILIOTECA MUNICIPAL, Victor M. Diez y Estevo Creus leeran sus
                       poemas, y descifraran los caminos del poema.

                        EN ESTEIRO, A LAS 19,30 tendrá lugar una puesta en escena por parte de
                        ANA GORRÍA, de sus implacables poemas.

                        EN LA SALA SUPER 8, a las 22,30 TIAGO GOMES y sus agentes de viage
                        nos pondrán en el camino compartiendo la mas irreverente e indomable
                        de las poéticas.


VIERNES 27, medio dia, en EL MARCADO DE RECEMIL una nueva sesión de poéticas mate-
                        rias, donde arderán los verbos como si fuese el primer día del mundo. Sera
                        ALBA GONZALEZ la encargada de tomar la palabra.

                        Y a continuación PASACALLES POETICO

                        A LAS 18,30 EN LA BIBLIOTECA MUNICIPAL DE FERROL, leerá sus poemas
                        EL POETA Estevo Creus
                        A esta misma hora, 18,30 en la PLAZA DE ARMAS se abrirá un espacio donde
                        la poesía y lo poético ocuparan la tarde y el espacio que la tarde mima. Con
                       la participacion de FELIPE ZAPICO, PURA SALCEDA, ALBA GONZALEZ,
                        PEDRO CAMPOS, EL IMPROVISADOR, JUAN PARCO, ETC. ETC.


                        A LAS 22,30 en el PUB CARTELES se sucederán las lecturas con el colofón
                        la fiesta de la palabra mas encarnada que hayamos escuchado.  Sera AL
                        VIDAL, ELI QUARTIER, Y TIAGO Y SUS VIATGEIROS los que soportaran
                        los versos. Seran los TRES GATOS SWING los que pondran la sorpresa en los labios de la noche. Y Maria la que pondra su voz itinererante a nuestros pasos. (1)


El sábado, a la hora del vermouth siempre reservado para nuestro poeta emblemático CARLOS OROZA, esta a merced de aspectos logísticos que no dependen de nosotros.

Esta misma tarde en el TORRENTE BALLESTER, participaremos los y las salvaxes poetas
invitados por lxs compañerxs de LEFRE DE CALDERETA  en las actividades que ellos han puesto en marcha hasta entrada la noche.
Como se puede ver los participantes en esta SEMANA son:






VICTOR M DIEZ

ALFREDO VIDAL
Y ELI QUARTIER


SEMPRUN (?)

GUILLERMO FERRANDEZ

KARLOTTI



Y lxs poetas invitadxs nos acompañaran en imprevistas intervenciones a lo largo de estos dias. Aqui sus nombres:
OLALHA COCINHA
JAVIER SEMPRUN
OLGA NOVO
ZARAIN
MARIA LADO Y LUCIA ALDAO
PEDRO CAMPOS
EL ESPERADO DE VILLALBA
NAJLA SHAMI
BRANCA NOVONEYRA
PABLO TEXON
SECHU SENDE
O´LEO
LOS AMIGOS DE LEON
LOS AMIGOS DE VALLADOLID
LOS AMIGOS QUE NOS SUSURRAN ANIMOS DESDE TODOS LOS RINCONES DE ESTA PENINSULA DIEZMADA POR LA MISERABLE ABUNDANCIA DE LOS SAQUEADORES.
Y TODOS LOS PARTICIPANTES EN LAS CUATRO SEMANAS CELEBRADAS EN ESTOS AÑOS.
(1) Maria cantante autodidacta, como muchas otras figuras de la chanson, su trayectoria va de atender las mesas de un bar a los escenarios. su corazón siempre en sus labios. Marie Minouche canta su verdad, sea ésta grande o pequeña. Los gatos emocionados agradecen su presencia, las guitarras quieren ser musgo que no incomode su hermosa voz, el acordeón aviva dulcemente los rescoldos de las antiguas canciones de otros tiempos de amor y de masacre. de estos mismos días que vivimos.
(Marie Minouche y los Gatos Swing
Del vals musette al jazz manouche.
Un sentimental viaje sonoro al París de los años 40)

Marie Minouche, voz
Eli Quartier, acordeón
Juanjo Alonso, contrabajo
Jorge Majo, guitarra
Alfredo R. Vidal, guitarra.


El grupo recrea, a su modo, las músicas que se hacían en los años 40 y 50 en ese París, ciudad de la luz, de los bailes populares, las guinguettes, los cabarets, los músicos y los pintores callejeros.

Juanjo Alonso al contrabajo y los guitarristas Jorge Majo y Alfredo R. Vidal, presentan junto al acordeonista Eli Quartier, uno de los mejores especialistas de vals musette en nuestro país, un repertorio de valses parisinos y javas de grandes compositores como Gus Viseur, Jo Privat, Murena y otros: "Sous le ciel de Paris", "Reine de musettes", "La java manouche", “le vals del niglots” etc. El repertorio incluye también temas de música swing, el jazz manouche de los gitanos residentes en Francia: músicos como Django Reinhardt, Tchavolo Schmitt, Fapy Lafertin y composiciones propias.
La incorporación a la factoria felina, en el año 2010, de la cantante Marie Minouche, ha supuesto una ampliación del repertorio y ha dado al espectáculo la forma definitiva que ahora presenta. Marie Minouche es una cantante de exquisita formación bilingüe que aúna a su belleza una fina sensibilidad en la interpretación de los clásicos de la chanson française: Temas de Edith Piaf, Aznavour, Brel junto a composiciones de cantantes actuales como Zaz.
En definitiva, Marie Minouche y los Gatos Swing: Jazz para escuchar y bailar.